وضع کودکان کار

کودکان کار در فقر زندگی می‌کنند

هنوز روشن نیست که کدام یک از سازمان‌های رفاه و تامین اجتماعی یا بهزیستی یا شهرداری‌ها و یا فعالان حقوق کودکان متصدی رسیدگی به این کودکان و شناسایی آن‌ها هستند.

رچند یافتن آمار دقیق تعداد «کودکان کار» در کشور سخت به نظر می‌رسد، چرا که اغلب آن‌ها در خانه و کارگاه‌های مخفی زیرزمینی مشغول هستند، اما فعالان حقوق کودکان اعلام کرده‌اند که در حال حاضر حدود یک میلیون و 800 هزار کودک کار در ایران وجود دارد. 

بنا به گزارش مرکز آمار ایران در سال 85، از مجموع 13 میلیون و 253 هزار کودک رده سنی 10 تا 18 سال، سه میلیون و 600 هزار کودک، خارج از چرخه تحصیل و یک میلیون و 700 هزار کودک به صورت مستقیم درگیر کار بوده‌اند.

از این تعداد یک میلیون و 670 هزار نفر، «کودکان کار» نامیده می‌شوند که یک میلیون و 300 هزار نفر آن‌ها پسر و 370 هزار نفر را دختران 10 تا 18 سال تشکیل داده‌اند.

همچنین آمارهای اعلام شده از سوی خبرگزاری‌های دولتی نشان می‌دهد که 915 هزار کودک با عنوان «کودک خانه‌دار» توسط مرکز آمار ایران ثبت شده است که حدود 904 هزار نفر از آن‌ها را دختران و مابقی را پسران تشکیل می‌دهند.

یکی از علل پدیده «کودکان خانه دار» ازدواج‌های پیش از سن قانونی است که اغلب اجباری هستند. همچنین کودکان بازمانده از تحصیل به کار اجباری و درآمدزایی وادار می‌شوند.

در همین حال در بند یکم ماده 32 کنوانسیون بین‌المللی حقوق کودک چنین آمده است که «حکومت‌ها این حق را به رسمیت می‌شناسند که کودک استثمار اقتصادی نگردیده و به کاری که برای سلامتی جسم یا جان و یا تربیت و تکامل او زیان‌بخش است، گمارده نشود.»

لازم به یادآوری است که ایران یکی از امضاکنندگان این کنوانسیون است.کارشناسان معتقدند که هم اکنون در ایران پدیده‌ای به نام «کودک فقر» مشاهده می‌شود. فقر و بی عدالتی تاثیرهای زیانباری بر سلامت افراد می گذارد که این تاثیرات بر کودکان چند برابر است.

کودکان فقر با محرومیت‌های شدیدی مواجه می‌شوند که این محرومیت‌ها در تمام زوایای زندگی آن‌ها؛ تغذیه، بهداشت، آموزش و سرپناه اثر می‌گذارد و بعدها همین افراد در اثر رنجی که کشیده‌اند در جامعه حضور خواهند یافت.از مهم‌ترین پیامدهای ناشی از فقر در کودکی، بزهکاری در بزرگسالی است که جامعه به خود خواهد دید.

یکی از دلایل افزایش تعداد کودکان کار در ایران، به ویژه در سال‌های اخیر، این است که هنوز مشخصا معلوم نیست به وضعیت کودکان خیابانی و کار چه نهاد یا ارگانی رسیدگی می‌کند.

هنوز روشن نیست که کدام یک از سازمان‌های رفاه و تامین اجتماعی یا بهزیستی یا شهرداری‌ها و یا فعالان حقوق کودکان متصدی رسیدگی به این کودکان و شناسایی آن‌ها هستند. در این میان نقش وزارت آموزش و پرورزش چیست؟منبع:مردمک

اگر احمدی نژاد خبر ندارد ما فقرا را به او نشان می دهیم

ما خیلی خوشحالیم که رئیس جمهور محترم کشورمان در سفر خارجی و در بین رسانه های داخلی و خارجی، آمارهای امیدوارکننده یی مبنی بر اینکه ما فقیر محتاج به نان شب نداریم را بیان کردند. خب این خبر ...

ا خیلی خوشحالیم که رئیس جمهور محترم کشورمان در سفر خارجی و در بین رسانه های داخلی و خارجی، آمارهای امیدوارکننده یی مبنی بر اینکه ما فقیر محتاج به نان شب نداریم را بیان کردند. خب این خبر بسیار خوشحال کننده است و نه تنها در داخل ایران بلکه همه انسان های آزاده در دنیا از این خبر خوشحال می شوند و امیدواریم این مساله در همه جای دنیا اتفاق بیفتد. اما آن چیزی که وجود دارد این است که فقر موضوعی است که انحصار به نان پیدا نمی کند.

اینچنین به نظر می رسد که تامین معاش و غذا و پوشش مناسب در حد موقعیت اجتماعی و شأن انسانی مردم جامعه با آنچه در تعریف فقر برای تهیه نان گفته می شود متفاوت است و ما اعتقاد داریم دولت باید برنامه یی داشته باشد که به معنای اعم کلمه «فقیر» در کشور وجود نداشته باشد. با توجه به شعارهای که دولت دهم مطرح کرد و با همین شعارها روی کار آمده است، باید گفت توقع مردم فقط تامین نان نیست بلکه عزت انسان ها که بیش از هر چیزی برای مردم جامعه مهم است و توزیع مناسب در حدی که حداقل های استاندارد را پوشش دهد مورد توقع مردم است و امیدواریم آماری که ارائه شده مبتنی بر واقعیت ها باشد و ان شاءالله در برنامه آینده کشور، ما هیچ فقیری در کشور نداشته باشیم.

اما توصیه ام به دولتمردان این است که با آمارهایی که بعضی از مسوولان برای رفع مسوولیت خودشان می دهند زمینه تکدر خاطر مردم را فراهم نکنند و تلاش کنند آمارها و اعدادی که اعلام می شود مبتنی بر واقعیت ها باشد نه با تغییر اعداد و ارقام واقعیت را دیگرگون کنند. به نظر می آید اگر دوستان که در مراکز آمار و رفاهی هستند آمار فقرا را تهیه کنند به این نتیجه می رسند که در نقاط مختلف کشور افرادی دچار فقر هستند و به نظر می آید که اگر آقای احمدی نژاد هم از این آمار باخبر شوند تصمیمات مناسبی بگیرند.

ما هم آمادگی این را داریم که این گونه از فقرا را در کشور نشان دهیم. تا آنجایی که بنده اطلاع دارم سقف درآمد متوسط روستایی ما کمتر از 100 هزار تومان در ماه است که با عائله های زیادی که دارند در فقر به سر می برند.

در همین راستا طبق قانون برنامه چهارم، وزارت رفاه موظف است هر ساله شاخص خط فقر را اعلام کند که متاسفانه ما در پنج سال گذشته شاهد گزارش آن نبودیم. هر آماری که همکاران دل شان خواسته، داده اند و وزارت رفاه هم از این امر شانه خالی کرده است. خود این مورد عدم اجرای قانون برنامه در خصوص اعلام خط فقر را نشان می دهد که ما نیازمند رسیدگی بیشتر به فقرا و از همه مهم تر واقع گرایی در این مساله هستیم و اگر این موضوع حل شود و همه مسائل را با دید واقعی نه واهی بنگریم بیشتر مسائل در زمینه فقر حل می شود.نویسنده: مجید نصیرپور نماینده سراب در مجلس

<>