سرخاک مادر من
هیچکسی گریه نکردش
باباهم پیش مامانه
با همون دستهای سردش
مادرم باید بدونی
دل من بهونه کرده
نیستی تو ، توو خونه من
این منو دیوونه کرده
جای تو شبها می آرم
واستون قصه می خونم
می دونم که خواب خوابین
ولی باز پیشت می مونم
چرا هر دوتایی رفتین
من می گم حتما ً یه خوابه
چرا من تنهای تنهام
یه سؤال بی جوابه.....
گلای یاس توو باغچه
غروبها بو نه می گیرن
همشون یه عهدی بستن
سرخاک تو بمیرن
قاب عکس سرد و خالی
اخرین خنده مادر
گل سر، یه یادگاری
ولی با گلهای پرپر